Treść: Elementy historii tłumaczenia ukazujące rodowód podstawowych pojęć, takich jak wierność przekładu, przekład literalny i swobodny (adaptacja), ekwiwalencja, rozmaite rozumienie roli tłumacza. Rola przekładu w kształtowaniu standardów językowych danej społeczności. Pojęcie konotacji w odniesieniu do składników kulturowych i dylematy tłumacza: zachowanie „obcości” w przekładanym tekście czy adaptacja ułatwiająca zrozumienie czytelnikowi przekładu. Strategie przekładu, techniki przekładu.

Warunki uczestnictwa: studenci zakwalifikowani do profilu przekładowego oraz studenci pragnący zaliczyć ten wykład jako monograficzny.

Warunki zaliczenia: na podstawie obecności i testu końcowego na stopień.

Efekty. Student powinien nabyć umiejętność krytycznej oceny cudzego przekładu (głównie literackiego, ale także prasowego czy użytkowego) posługując się pojęciami i kryteriami omawianymi podczas wykładu. Ponadto, na tej samej podstawie, powinien zastosować je do własnych prób przekładu, kierując się ogólnymi zasadami, takimi jak uważna i głęboka analiza oryginału, unikanie kalki i adaptacji, korzystanie ze źródeł słownikowych i encyklopedycznych, troska o poprawność językową, wybór stylu przekładu stosownie do rodzaju tekstu oryginalnego.