Opis:

Podstawowe zagadnienia określające specyfikę francuskojęzycznej literatury belgijskiej jako literatury frankofońskiej: tożsamość, język, pojęcia centrum i peryferii, „nordyckość”, inność. Periodyzacja literatury belgijskiej oraz omówienie głównych nurtów literackich: realizm/naturalizm oraz symbolizm w XIX wieku, populizm, regionalizm, ekspresjonizm, fantastyka, nowa powieść/powieść minimalistyczna, awangardy (nadrealizm, Cobra i La Belgique sauvage) w XX wieku. Omawiani autorzy (proza, poezja, teatr): XIX w. - De Coster, Lemonnier, Eekhoud, Maeterlinck, Verhaeren, Rodenbach ; XX w.. – Baillon, Gevers, Ray, Hellens, Ghelderode, Rolin, Verheggen, Willems, Harpman, Toussaint, Lamarche.

Zaliczenie: obecność, wystąpienia ustne, test.

Efekty kształcenia:

Po pozytywnym zakończeniu zajęć student powinien posiadać umiejętność:

1. ustalenia periodyzacji literatury belgijskiej (podział i charakterystyka trzech faz historii literatury belgijskiej),

2. charakterystyki najważniejszych prądów wyróżnianych w literaturze belgijskiej XIX i XX wieku,

3. chronologicznego usytuowania utworów i twórców,

4. definiowania podstawowych pojęć z dziedziny studiów frankofońskich takich jak: tożsamość, inność, centrum/peryferia, nordyckość,

5. samodzielnej analizy fragmentu utworu narracyjnego zarówno z punktu widzenia założeń estetycznych charakterystycznych dla danego kierunku jak i z punktu widzenia specyfiki frankofońskiej utworu.