Opis:

Od symbolizmu do nadrealizmu, od powieści naturalistycznej do nowej powieści, obraz zajmuje w literaturze belgijskiej miejsce szczególne. Jest brakującym tekstem, językiem, tożsamością. Analiza wybranych utworów literackich zarówno poetyckich, narracyjnych jak i dramatycznych pozwoli ukazać różnorodne sposoby funkcjonowania obrazu w tekście. Klasyczne teorie Horacego i Lessinga zostaną uzupełnione o współczesne teorie antropologiczne (Marc Augé). Lektura i analiza utworów literackich zostanie wzbogacona wiadomościami z dziedziny historii sztuki, charakteryzującymi obecne w belgijskim pejzażu kulturowym nurty: malarstwo holenderskie i flamandzkie XVI – XVII wieku, impresjonizm, luminizm, kubizm, futuryzm, nadrealizm, środowisko ugrupowania COBRA. Omawiani autorzy: Lemonnier, Verhaeren, Rodenbach, Ghelderode, nadrealiści, Hellens, Dotremont, Rolin, Lilar, Deltenre. Zajęcia z wykorzystaniem multimediów.

Zaliczenie: obecność, wystąpienia ustne, testy.

Efekty kształcenia:

Po pozytywnym zakończeniu zajęć student powinien posiadać umiejętność:

1. ustalenia chronologii kierunków w malarstwie i w literaturze w Belgii XIX i XX wieku,

2. charakterystyki poszczególnych prądów (literatura i malarstwo) obecnych w Belgii XIX i XX wieku,

3. analizy utworu pod kątem obecności w nim odwołań do malarstwa,

4. charakterystyki poszczególnych sposobów funkcjonowania obrazu w tekście literackim,

5. omówienia podstawowych teorii definiujących związki między literaturą i sztukami pięknymi (Horacy, Lessing).